University of the West of Scotland
Investeert in de toekomst van zijn studenten
Glasgow
PDF downloaden (1075 kB)
De University of the West of Scotland is een grote, moderne universiteit met meerdere campussen waarvan de oorsprong teruggaat tot 1897. De universiteit heeft vier campussen in het westen en zuidwesten van Schotland en één campus in het centrum van Londen. Bij UWS investeren ze in de toekomst van hun studenten. Afgestudeerden gaan de wereld in, voorbereid op succes dankzij hun relevante opleidingen, geavanceerde faciliteiten en een innovatieve benadering van lesgeven.
De toewijding van de universiteit aan het succes van zijn studenten blijkt uit de investering van meer dan £ 100 miljoen in de bekroonde Lanarkshire Campus, die 23.226 vierkante meter aan kooldioxideneutrale gebouwen omvat. De Lanarkshire Campus is gehuisvest in het Hamilton International Technology Park en vertegenwoordigt een verschuiving in de manier waarop leren en onderwijzen wordt gedefinieerd in het hoger onderwijs in Schotland en in het VK. “We keken naar de afgelopen 20-30 jaar en zagen dat succesvol leren samenwerking vereist, met toegang tot mensen om mee samen te werken”, zegt dr. Gordon Heggie, de academische leider van het project. “We hebben ook opgemerkt dat leerruimtes enorm zijn veranderd – het moeten flexibele, door technologie ondersteunde ruimtes zijn.”
Nina Downs, programmamanager van het project vervolgt: “We hadden meubilair nodig om de nieuwe ruimtes die we aan het creëren waren te ondersteunen. We hebben veel onderzoek gedaan om vertrouwd te raken met vernieuwend meubilair.” Centraal bij het ontwerp van de nieuwe campus stond de vraag hoe mensen die daar werken en leren de ruimte ervaren. In plaats van een reeks kleine, afgesloten ruimtes werd een ethos van co-locatie gecreëerd, met gedeelde werkruimtes over het hele gebouw. “Toen we het personeel voorbereidden op de overgang naar de nieuwe werkruimtes, merkten we dat ze heel klein dachten en zich op hun eigen gebied concentreerden”, zegt dr. Heggie. “Wat ze niet deden, was nadenken over de ruimte over de hele campus. Elke ruimte kan een werkruimte zijn. We hebben mensen aangemoedigd om naar de meest geschikte omgeving te gaan voor de activiteiten die worden ondernomen.”
In tegenstelling tot het wetenschappelijke personeel dat even moest wennen aan deze nieuwe aanpak, vonden de studenten de openheid van de ruimte wel aantrekkelijk. “Er vinden nu meer leeractiviteiten plaats in open ruimtes”, zegt dr. Heggie. “We vroegen de studenten naar hun feedback nadat ze op de campus waren ingetrokken. Wat vooral interessant was, was hoe ze de indruk kregen dat de open ruimtes en het bijbehorende geluid hen daadwerkelijk voorbereidden op het werken in kantoren in de toekomst.”
Medewerkers en studenten van UWS hebben tijdens de ontwerpfase een bijdrage kunnen leveren aan de uitstraling van de nieuwe campus. “De betrokkenheid van belanghebbenden was erg belangrijk voor het succes van dit project”, zegt Nina. “We hebben een aantal bureaustoelen en vergaderstoelen aangeschaft en collega’s en studenten uitgenodigd om ze uit te proberen en ons feedback te geven. Dit vormde de basis voor de uiteindelijke productkeuzes.”
Dr. Brenda Hughes en Sharon McGoldrick voegen toe: “De stoelen zijn zeer flexibel, ondersteunend en gemakkelijk te verplaatsen. De rugleuning van de stoel houdt ons koel. Hij is esthetisch aantrekkelijk, ziet er modern en eigentijds uit en creëert een uitnodigende ruimte.” Nina legt uit: “De Keyn-stoelen zijn een goed voorbeeld van het soort meubilair dat we wilden. Het is een aanpasbare oplossing die op maat kan worden gemaakt voor gebruik in een verschillende ruimtes (dankzij kleur en functies zoals zwenkwielen), maar met een consistente esthetiek.”
Lanarkshire Campus is gekroond tot winnaar van een prestigieuze Guardian University Award 2019, die de meest duurzame en inspirerende gebouwen voor hoger onderwijs in het VK erkent. Het is ook genoemd als de ‘Campus of the Future’ bij de Green Gown Awards. “Het resultaat overtreft onze verwachtingen”, zegt dr. Heggie.
Fotografie met dank aan David Cadzow