In 1977 schreef Max De Pree, Managing Director van Herman Miller en zoon van de oprichter D.J. De Pree, een 'Verklaring van verwachtingen' als briefing voor het nieuwe fabrieksgebouw in Bath (Verenigd Koninkrijk). In zijn zoektocht naar de juiste architect kwam hij in contact met Sir Nicholas Grimshaw, van het Farrell/Grimshaw Partnership.
Dankzij de verwachtingen van Max De Pree en de visie van Sir Nicholas Grimshaw kon het oorspronkelijke gebouw van een productiefaciliteit worden getransformeerd in de nieuwe thuishaven van de School of Art, Film en Media en de Bath School of Design van Bath Spa University.
Deze wijziging van de bestemming bouwt voort op de oorspronkelijke grondbeginselen van het bedrijf: het vermogen om zich aan te kunnen passen aan de veranderende behoeften van de gebruikers.
Na de renovatie en uitbreiding van het oorspronkelijke gebouw, werd Herman Miller uitgenodigd om met de universiteit samen te werken met als doel om de ruimten in te richten op een manier die het werk van de studenten optimaal zou ondersteunen. De uitnodigende receptieruimte van de Locksbrook Campus is verbonden met een 'centrale straat' die studenten sociale ruimten, omgevingen voor gerichte activiteiten en een café biedt, en die vanaf alle verdiepingen zichtbaar is.
Uit ons onderzoek blijkt dat studenten vaak ruimten vermijden die ze niet vanaf hun werk-, studeer- of bijeenkomstplek kunnen zien. Daarom maakt de creatie van een scala aan mogelijkheden gelegen naast hun werk- en studeerruimten zowel geplande als spontane activiteiten mogelijk. Veel universiteiten verkennen de mogelijkheid van flexibele en multifunctionele evenementenruimten voor het grote publiek, en de dakuitbreiding van Locksbrook biedt deze mogelijkheid, met een prachtig uitzicht over de rivier en breakoutruimten die zich zowel binnen als buiten bevinden en die een groot aantal evenementen- en onderwijsopties bieden.
Workshops voor studenten kunnen nu vanuit de mezzanine worden gezien, wat verder bijdraagt aan de levendige cultuur van het gebouw. Studenten kunnen alle activiteiten voor de vele vertegenwoordigde disciplines volgen en dat leidt tot een zinvollere samenwerking én geheel op toeval berustende, waardevolle interacties.
Voor Dan Allen, het Hoofd van de School of Art, biedt de nieuwe campus een transformatieve ervaring: "In het verleden moesten we onze praktijken aanpassen aan het gebouw, maar nu hebben we een gebouw dat de manier waarop we lesgeven niet dicteert, maar hiervoor nieuwe mogelijkheden biedt. Voor het onderwijs is dat een fantastische ontwikkeling."
Het gebouw biedt ook een open collegezaal met trapsgewijze zitplaatsen, kussens en zitzakken, evenals een uniek geluidssysteem volgens het model van een silent disco. Net als voor de studie- en workshopruimten moedigt deze open ruimte spontane samenwerking aan en vormt deze dankzij het multidisciplinaire leren dat voor alle studio's zichtbaar is, een inspiratiebron.
Zoals voor de oorspronkelijke designbriefing uit 1976 gold, is het nieuwe Locksbrook Campus-gebouw bewust voortdurend in beweging. Toen de wereld uit de wereldwijde pandemie ontwaakte, ging Lauren Bell, Head of Education bij MillerKnoll, terug naar de universiteit en ontmoette ze studenten om over hun ervaringen met het gebouw te praten sinds het in gebruik werd genomen.
"De studenten boden ons de interessantste inzichten in de manier waarop we de ruimten kunnen verbeteren, aanpassen en optimaliseren", aldus Laura. Ze vervolgt: "Ik heb de onderwijs- en sociale ruimten beoordeeld door verschillende lenzen: betrokkenheid bij het onderwijs en productiviteit, betrokkenheid van medestudenten, uiteenlopende onderwijs- en leerstijlen en het gebruik van de ruimte."
We vroegen de studenten die de Locksbrook Campus gebruiken om aan te geven hoezeer ze het eens waren met uitspraken in verschillende categorieën. Daarbij kwamen onderwerpen variërend van de akoestiek aan de orde, tot begrip en zelfvertrouwen. 90% van de studenten die aan de enquête deelnamen, was het zeer eens met de volgende uitspraken:
"Ik heb geen enkele moeite met het stellen van vragen in de leerruimten"
"Ik ben erin geslaagd om een nieuw idee of inzicht uit te denken in de leer- en sociale ruimten"
"De leer- en sociale ruimten ondersteunen mijn persoonlijke tools en technologie"
Daarnaast bevestigde 60% van de studenten dat de opstellingen van het gebouw tot productief werk in een groot aantal disciplines hadden geleid. Voor Lauren dragen deze resultaten het belang over dat design kan spelen in de creatie van productieve ruimten.
"Het vermogen om deze uitspraken over de verbeterde pedagogische ervaringen te kunnen koppelen aan tastbare ontwerpen en oplossingen vormt de ultieme succesfactor voor dit project", zegt ze. "Nieuwe ideeën ontwikkelen, je meer op je gemak voelen met openbaar spreken en alle apparaten ondersteunen die de basis vormen voor naadloze connectiviteit en die de multidisciplinaire samenwerking ondersteunen, zijn allemaal noodzakelijke ingrediënten voor het succes van de studenten en het gebouw."
Het gebouw vormt zeker een verbetering voor de gebruikers. Een student meubelontwerp zei het volgende: "Locksbrook is een gebouw waar je wilt zijn. Het vormt zo'n inspiratie voor designstudenten; de geschiedenis, de locatie en de flexibiliteit van de ruimte. Er hangt hier ook zo'n fantastische sfeer. Het heeft een sociale, interactieve en creatieve kern die de basis vormt van samenwerking en experimenteren en dit verder aanmoedigt."
Julia Keyte, intern Onderwijsadviseur voor de vakken Architecture, Interior Design en Product & Furniture Design, is het hier roerend mee eens: "De pandemie heeft een enorme impact gehad op de studenten in ons gebouw. Je ergens thuis voelen, sociale ervaringen en algehele energie, het waren allemaal aspecten die we echt nieuw leven moesten inblazen. Dankzij de vloeiendheid van dit gebouw, dat je kunt zien waaraan studenten in alle ruimten werken en de ondersteuning van strategisch geplaatste sociale ruimten, is de cultuur echt verbeterd en geëvolueerd nu we sinds vorig jaar weer een gemeenschap op een fysieke locatie vormen. De opstelling met de workshops is fantastisch ontworpen en de creatieplekken worden veel meer gebruikt, door de groepen die je mag verwachten, maar ook totaal onverwachte groepen studenten."
Ze besluit: "We zijn nog volop aan het ontdekken hoe specifieke ruimten beter voor ons kunnen presteren en daarom is het belangrijk om gewoon door te gaan met de analyse die we sinds de oplevering samen met Herman Miller uitvoeren, en hun voortdurende interactie met studenten draagt bij aan onze strategische langetermijnsamenwerking."
Fotografie: Chris Wakefield.
